Monday, February 26, 2018
Humor e liberdade de expresión por Siro in Voz de Galicia
Cando o debuxante Pepe Carreiro publicou na Voz unha
viñeta cun cáliz, unha patena e un cigarro puro, o bispo de Santiago, monseñor Rouco
Varela, escribiu ao director dicindo que nunca se queixara das imaxes críticas
que no xornal se deran del e da xerarquía eclesiástica, pero naquela ocasión
debía facelo porque a viñeta se mofaba dun dogma e fería a sensibilidade dos
católicos. Era certo. Eu publicara varias caricaturas de Rouco Varela
ridiculizando o seu afán de protagonismo no Xacobeo 93, cando un día e outro
reclamaba «¡Espiritualidad!», ata que Fraga se fartou de oílo e recordoulle,
enerxicamente, o de «dar ao César o que é do César e a Deus o que é de Deus».
Antes, en 1986, fixera eu unha edición non venal dun cartafol que titulei In
saecula saeculorum amen e
que teño pola sátira máis feroz realizada en España contra o Vaticano. Nunha
lámina de esa publicación, os corvos expulsan da basílica de San Pedro á pomba
do Espírito Santo; noutra, mentres o Nazareno imparte o sermón da montaña, o
papa e os bispos dormen e roncan; noutra máis o papa e varios cardeais fan a
foto de familia baixo un Cristo crucificado e protéxense con grandes paraugas
do sangue que cae sobre eles… É un humor cruel, impío, que desagradaría a
moitos católicos; pero absolutamente respectuoso co Nazareno e alleo ás
procacidades das publicacións anticlericais do XIX, Ademais -dato importante-
eu paguei cos meus cartos a edición.
No ano 2017, o bispo de Santiago, monseñor Julián Barrio,
protestou contra un cartel do Entroido coruñés no que un choqueiro disfrazado
de papa bebía do cáliz e íapiripi. Non tiña razón. O choqueiro non era o papa e
non había ofensa. Este ano, monseñor Julián Barrio séntese doído polo pregón do
Entroido en Compostela e sóbranlle motivos. Chamar «puta» á Virxe do Pilar e
suxerir que fixo unha felación ao apóstolo Santiago, ten que agraviar, ofender
ou anoxar aos crentes católicos. ¡Anóxame a min, que non son…!
Quen defende ao pregoeiro alude ás licencias do humor carnavalesco e á
liberdade de expresión. Non coñezo precedentes de pregóns que na vez de
aldraxar ás autoridades eclesiásticas vaian contra as súas crenzas; e menos dun
xeito tan procaz. Ese mérito cómprelle a este pregoeiro. En canto á liberdade
de expresión, non serei eu quen negue o dereito a facer humor obsceno contra a
fe católica, sempre que se faga sen engano. Créese unha asociación hostil ao
catolicismo, chámese, poño por caso, «¡Me cago nos pololos de San Cucufate!» e,
nun lugar privado fáganse os pregóns que lles pete para quen guste deles e os
pague. Nun lugar público, cos cartos dos composteláns católicos e non
católicos, non.
Monseñor Julián Barrio arranxou unha oración colectiva contra «as ofensas
blasfemas». Mágoa que non arranxase antes outra polas vítimas de bispos e curas
pederastas e dos misioneiros violadores de monxas. As blasfemias lévaas o
vento. O dano destes actos horrendos non curan nunca.
Sunday, February 25, 2018
Forges (1942 - 2018) by Gio
Friday, February 23, 2018
Concurso Internacional de humor gráfico Cusco - Peru, 2018
LA SONRISA INCA
Cusco 2018 Tema: HONESTIDAD, ARMA CONTRA LA CORRUPCIÓN
Así
como en CARPA DE TINTA, somos muchas las personas, gremios, instituciones, y
empresas, en la mayor parte del mundo, que estamos preocupados por la crisis
ambiental, moral y de valores que vive la sociedad en la que nos desenvolvemos.
Cuando
aparecen males y/o flagelos sociales posiblemente solo los criticamos, pero
luego y sin mayor acción los dejamos pasar sin darnos cuenta que con ello el
mal aumenta su poder.
Ante
este estado de cosas es que seguimos haciendo lo posible para sumar a la
recuperación de los valores humanos y del ecosistema, acercándonos a cada
conciencia de una manera positiva, reflexiva, amena, y de entendimiento
universal: el HUMOR GRÁFICO.
Con
este lenguaje fácil y global es que creamos y organizamos el Concurso Internacional
de Humor Gráfico LA SONRISA MOCHE Trujillo 2014, con el tema SEGURIDAD
CIUDADANA.
Este año hemos lanzado una nueva versión
titulada LA SONRISA INCA Cusco 2018, con el tema HONESTIDAD, ARMA CONTRA LA
CORRUPCIÓN, al cual invitamos a todos ya sea enviando ilustraciones para
participar en el concurso, patrocinándolo, auspiciándolo, asistiendo a las
conferencias y conversatorios sobre el tema, difundiéndolo y discutiéndolo en
casa o en el barrio, también en tu centro laboral o de estudios, inclusive anunciando
en el suplemento LA SONRISA INCA, en el que se detallará todo lo relacionado
con el concurso hasta su premiación en noviembre próximo.
As CARPA DE
TINTA, we are many people, unions, institutions and companies, in most part of
the world, that we are concerned about the environmental, moral and values
crisis that lives our society in which we develop. When social ills and/or scourges appear, we may
only criticize them, but then and without further action we let them pass
unconsciously that evil increases its power. In this context, we continue to do what we can
to add to the recovery of human values and the ecosystem, approaching each
consciousness in a positive, reflective, enjoyable way, and universal
understanding: CARTOON. With this
easy and global language, we created and organized the International Cartoon
Contest LA SONRISA MOCHE Trujillo 2014, the theme was CITIZEN SECURITY. This year we have launched a new version
entitled LA SONRISA INCA Cusco 2018, with the theme HONESTY, A WEAPON AGAINST
CORRUPTION. We invite everyone either by sending illustrations to participate
in the competition, sponsoring, promoting, attending conferences and talks
about the theme, spreading and discussing it at home or in neighborhood, also
at your workplace or school, including announcing in LA SONRISA INCA
supplement, which will detail everything related to the competition until its
award in November.
LA SONRISA INCA es
una marca registrada en INDECOPI - Registro de Propiedad Industrial
BASES:
1. Podrán participar todos los
ilustradores y humoristas gráficos residentes en cualquier parte de nuestra
Madre Tierra, aficionados o profesionales, de 18 a 120 años de edad, de
cualquier estado civil, militancia religiosa o sexual. No podrán participar los
miembros de la Organización del Concurso.
2. EL tema en el cual deben
inspirarse las obras es HONESTIDAD, arma
contra la corrupción.
3. Cada participante podrá
presentar un máximo de 3 ilustraciones, sin diálogos, ni parlamento ni globos
de texto. Los trabajos pueden o no haber logrado alguna consideración o premio
en otros eventos similares, pero deberán ser originales y propios del autor que
las envía, es decir, las copias y/o plagios detectadas por el jurado serán
descalificadas de inmediato (el cuento de la equivocación de la secretaria o el
del homenaje a determinado maestro, no sirve).
4. La técnica es totalmente
libre, en color o en blanco y negro, y su envío será digital, en 21cm X 30cm,
en JPG (horizontal o vertical), en colores RGB, en alta resolución (300dpi). El
nombre del archivo será el título de la obra.
5. Al envío de cada ilustración
se deberá adjuntar un documento Word de una página que contenga el título de la
obra, el nombre del autor o autores, correo electrónico, teléfono, dirección y
país de origen, así como un breve currículum de no más de 15 líneas, una foto
personal tipo pasaporte y una miniatura de la obra.
6. El último día de envío será
el 14 de octubre del 2018. Y
los trabajos deben enviarse a la siguiente dirección: carpadetinta@gmail.com
7. Premios :
PRIMER
PUESTO USD
1,000. = + diploma
SEGUNDO
PUESTO USD 500. = +
diploma
TERCER
PUESTO USD 250. = + diploma
MENCIÓN
HONROSA (las que el Jurado considere conveniente) diploma
Los
resultados serán anunciados el 07 de noviembre del 2018 y oficialmente
publicados en www.carpadetinta.pe www.icpnacusco.org/es/ www.bellasartescusco.edu.pe/
8. El jurado calificador estará
integrado por cinco miembros, todos importantes y reconocidos profesionales de
la gráfica nacional e internacional. Su fallo es inapelable.
9. Si luego del fallo del Jurado, aún se detectara
que alguna de las obras participantes es plagio o copia de otra obra, el autor
o autores asumirán toda la responsabilidad legal que la situación les demande,
además de la descalificación y devolución del premio, si la obra hubiese sido
premiada.
10. Los trabajos más importantes
formarán parte de una exposición itinerante que circulará por diferentes salas
del Cusco y del Perú. Una
selección mayor de ilustraciones participantes formará parte del catálogo
virtual.
11. Con la participación a este
concurso, el autor acepta todas las condiciones mencionadas en estas bases, y
cede los derechos de su ilustración a la Organización del Concurso para usarlo
en publicaciones diversas, incluyendo aplicaciones audiovisuales, relacionadas
con el Concurso Internacional de Humor Gráfico LA SONRISA INCA.
Para
cualquier información sobre el concurso, dirigirse a carpadetinta@gmail.com pepesm@carpadetinta.pe dianasm@carpadetinta.pe
Dirección
General: Pepe Sanmartín
Producción
Ejecutiva: Diana Maza.
Desde há séculos e por diferentes circunstâncias e factores, as
nossas sociedades estão a ser corroídas por um terrível flagelo: a corrupção.
Este mal é incorporado em todos os níveis e espaços onde os
valores humanos se encontram danificados ou não existem, condicionando o nosso
crescimento em todos os sentidos. Perante este tipo de contaminação do Espírito
existe um antídoto que pode ser extremamente eficaz se for aplicado e cultivado
desde a infância. Referimo-nos à honestidade.
É por isso que o objectivo deste concurso é somar aos esforços
particulares e de grupo, privado ou do estado, para poder alcançar e / ou
potenciar o desenvolvimento individual e colectivo, com integridade e
liberdade.
Carpa de tinta, o Instituto Cultural peruano americano cusco, e
a Universidade Nacional Diego Quispe Tito, convidamo-los a participar neste
evento com as calorosas boas-vindas de todos os cusco e de todos os peruanos.
Bases
1. Poderão participar todos os ilustradores e humoristas
gráficos residentes em qualquer parte da nossa mãe terra, amadores ou
profissionais, de 18 a 120 anos de idade, de qualquer estado civil, militância
religiosa ou sexual. Os membros da organização do concurso não podem
participar.
2. O tema em que devem inspirar-se as obras é honestidade, arma
contra a corrupção.
3. Cada participante pode apresentar um máximo de 3 Ilustrações,
sem diálogos, nem parlamento, nem balões de texto. Os trabalhos podem ou não
ter conseguido alguma consideração ou prêmio em outros eventos semelhantes, mas
devem ser originais e próprios do autor que as envia, ou seja, as cópias e / ou
de detectadas pelo júri serão desqualificadas de imediato (o conto da a). Erro
da secretária ou o da homenagem a determinado mestre, não serve).
4. A técnica é totalmente livre, na cor ou em preto e branco, e
seu envio será digital, em 21 cm x 30 cm, em jpg (horizontal ou vertical), em
cores rgb, em alta resolução ( 300 dpi). O nome do arquivo será o título da
obra.
5. Ao envio de cada ilustração deve ser anexado um documento
word de uma página que contenha o título da obra, o nome do autor ou autores,
e-mail, telefone, endereço e país de origem, bem como um breve currículo de
não. Mais de 15 linhas, uma foto pessoal tipo passaporte e uma miniatura da
obra.
6. O último dia de envio será no dia 14 de outubro de 2018. E os
trabalhos devem ser enviados para o seguinte endereço: Carpadetinta@Gmail.Com
7. Prêmios garantidos pelos nossos patrocinadores:
Primeiro post usd 1,000. = + diploma
Segundo post usd 500. = + diploma
Terceiro post usd 250. = + diploma
Menção Honrosa (as que o júri considerar conveniente) diploma os
resultados serão anunciados em 07 de novembro de 2018 e oficialmente publicados
em www.carpadetinta.pewww.icpnacusco.org/es/ www.bellasartescusco.edu.pe/
8. O júri qualificador será composto por cinco membros, todos
importantes e reconhecidos profissionais do gráfico nacional e internacional. A
sua decisão é definitiva.
9. Se, depois da falha do júri, ainda se detectar que alguma das
obras participantes é plágio ou cópia de outra obra, o autor ou autores
assumirão toda a responsabilidade legal que a situação os processe, além da
desqualificação e devolução do prêmio. , se a peça tivesse sido premiada.
10. Os trabalhos mais importantes farão parte de uma exposição
itinerante que circular por diferentes salas de cusco e do Peru. Uma selecção
maior de ilustrações participantes fará parte do catálogo virtual.
11. Com a participação a este concurso, o autor aceita todas as
condições mencionadas nestas bases, e cede os direitos da sua ilustração à
organização do concurso para usá-lo em publicações diversas, incluindo
aplicações audiovisuais, relacionadas com o concurso internacional de humor.
Gráfico o sorriso inca,
Para qualquer informação sobre o concurso, direcionar para
carpadetinta@gmail.com pepesm@carpadetinta.pe dianasm@carpadetinta.pe
Pepe sanmartín
Director-Geral do Comité Organizador http://www.carpadetinta.pe/index.php/eventos/concursos/sonrisa-inca
Malásia - Fahmi Reza Caricaturista preso por ter desenhado o Primeiro Ministro Najib Razak como palhaço (Um ultraje aos palhaços de todo o mundo que não merecem tal confusão)
Exposição de Banda Desenhada Avenida Marginal de 2 a 9 de março em na Biblioteca Municipal D. Dinis Odivelas
Exposição que apresenta as melhores pranchas da terceira edição
do Concurso Internacional de Banda Desenhada/Histórias em Quadradinhos
Avenida Marginal.
Concurso dirigido a todos os países da CPLP
(Comunidade dos Países de Língua Portuguesa) e que tem como principais
objetivos:
a divulgação de autores lusófonos, a promoção da literacia visual e da
língua portuguesa.
A exposição é constituída por cerca de 30 pranchas, em formato A3 e é uma
iniciativa que fomenta a criatividade e o intercâmbio cultural
Forges, de necesario a imprescindible por SIRO (IN VOZ DE GALICIA)
«Poderíase entender
a España actual sen Forges? Desde logo que si, pero faltaría Forges, que sería
unha falta importante». Así empezaba Carlos Casares, en 1973, o artigo da
sección Con esta lupa, que os dous faciamos no xornal La
Región de Ourense. Hoxe, pasados 45 anos, son incontabeis as
testemuñas que ratifican aquela opinión e, aínda máis, afirman que España non
será a mesma sen Forges. Eu tamén o penso. Coido que Forges pasou de ser
«necesario» en 1973 a ser «imprescindible» no 2018. E penso tamén que, sen el,
todos nos sentiremos un pouco máis pobres.
¿Cal é a clave do seu éxito? Sen dúbida, o talento e a
orixinalidade. Talento para tratar humoristicamente, pero con ecuanimidade e
rigor propios de historiador ecuánime e rigoroso, o noso diario vivir. Forges
foi un historiador-humorista único na súa especie. A orixinalidade -ese don tan
escaso- permitiulle crear un idioma propio, que todos fixemos noso, e un debuxo
persoalísimo, tanto como o tipo de letra dos textos e os globos que os
envolven.
No ano 2002, cando o presentei na conferencia que veu
dar a Compostela, dixen que, en contra do que el afirmaba, debuxaba moi ben os
personaxes das súas viñetas. O humor gráfico é unha simbiose de deseño e texto,
e cando esa simbiose falla, a viñeta non é boa, por bo que sexa o debuxo ou por
enxeñoso que resulte o texto. En Forges esa simbiose é perfecta e por iso é un
gran viñetista e un dos grandes humoristas gráficos do mundo.
Forges era fillo de galego e sentíase medio galego.
Teño matinado se no seu humor, tan surrealista sempre, non haberá un chisco de
humorismo galego e canto máis o penso, máis claro me parece. Nesa «sarcástica
tenrura» da que falan varios comentaristas da súa obra, percibo eu un acento
marcadamente galego. O acento daquel protagonista dunha viñeta súa na que un
explorador chega a un poboado de negros africanos e ve sentado na cadeira do
xefe outro explorador branco. O acabado de chegar pronuncia a coñecida frase: «El
doctor Livingstone, supongo». E o outro
responde: «¡¡¡Ei, Carballeira!!!».
Ante aquela viñeta que vimos nun retallo de xornal,
cravado cunha chincheta no taboleiro dun bar ourensán, decidimos Carlos Casares
e eu crear Con esta lupa, o primeiro espazo de política internacional en
galego. Forges inspiróunolo e ilusionouno moito sabelo.
Thursday, February 22, 2018
Muere Forges, genial dibujante de medio siglo de historia de España El humorista gráfico, colaborador de EL PAÍS desde 1995, tenía 76 años por BERNARDO MARÍN
Antonio Fraguas era Forges, totalmente Forges
·
Antonio Fraguas de
Pablo, más conocido como Forges, el humorista gráfico que mejor ha retratado el último medio siglo de la
historia de España, ha fallecido en la madrugada de este jueves en Madrid
víctima de un cáncer de páncreas, según han confirmado fuentes de su familia.
Tenía 76 años. Sus restos serán velados en el Tanatorio de la M-30 de Madrid,
sala 28, a partir de las 12.00 de este jueves.
Desde sus
inicios en el diario Pueblo, en 1964, a sus últimas
viñetas en EL PAÍS -periódico
en el que publicó ininterrumpidamente los últimos 23 años- plasmó con ternura e
ironía la evolución de una sociedad que pasó del desarrollismo franquista de
sus primeros dibujos al mundo hipertecnológico de su última etapa. Creó
personajes inolvidables como el matrimonio formado por Concha y Mariano,
Romerales o sus obstinados náufragos. Y también fue un inventor de una jerga
propia, algunos de cuyos términos, como "muslamen" o
"bocata", saltaron de sus dibujos al lenguaje de la calle y fueron recogidos
después por el diccionario de la Real Academia.
Forges nació
en Madrid el 17 de enero de 1942. Fue el segundo de una familia de nueve
hermanos. A los 14 años empezó a trabajar en Televisión Española, donde comenzó
a dibujar. En 1964 publicó su primera viñeta en la prensa, en Pueblo,
invitado por el entonces jefe del diario Jesús de la Serna, quien lo había
conocido a través de Jesús Hermida. Después colaboró en Informaciones,
en Diez Minutos, en las principales revistas satíricas que nacieron
con la Transición -Hermano Lobo, El Jueves y Por Favor-,
en Diario 16 y en El Mundo.
El
25 de junio de 1995 empezó a publicar en las páginas de Opinión de EL PAÍS, en las que se han mantenido hasta la fecha. En una
entrevista de Ignacio Carrión con
motivo de su debut en el diario, Forges se definió como medio gallego y medio
catalán, nacido por accidente en Madrid, y del Athletic de Bilbao. “Somos un
conjunto de pueblos bocazas. La cuenca mediterránea se distingue por eso. Somos
ruidosos, charlatanes, largones, chamulleros y farfulladores. La fuerza se nos
va por la boca por mucho que hinchemos las narices”, añadió. Su primera viñeta
en este periódico recogía un diálogo entre dos blasillos, otro de sus
personajes más populares. “¿Y cómo saludamos?”. “Pues nada: simplemente decimos
buenos días”. “Ni hablar, si decimos eso nos van a acusar de manipuladores”.
“Cielos, es cierto”.
Los
personajes forgianos y las
temáticas de sus viñetas se fueron adaptando a los cambios en la sociedad
española. Cosma y Blasa, las mujeres de pueblo que hace unas décadas
desgranaban los misterios del rosario, se quejaban ahora de que se les
había esforciado el wifi. El diminuto Mariano,
pendiente de la maciza de turno, y la enorme Concha se transformaron en una
pareja más equilibrada. Ella adelgazó y se aficionó a los libros, mientras su
marido, que se afeitó el bigote, seguía obsesionado con los partidos de fútbol.
Durante la Transición Forges arremetía en sus dibujos contra los sectores
nostálgicos que trataban de que nada cambiara, lo que entonces se llamaba El
Bunker. Después abrazó otras causas sociales: la crítica a la precariedad
laboral, la oposición a la guerra de Irak, la defensa de la igualdad de las
mujeres o su célebre campaña para que los lectores no olvidaran las víctimas
del terremoto de Haití.
Además de sus
viñetas en los periódicos, Forges fue autor
de numerosos libros. El primero
de ellos se publicó en 1972 con el título El libro de Forges.
Elaboró una ingeniosa historia de España en viñetas, Historia de aquí.
Dirigió dos películas y varias series de humor para la televisión. Escribió una
novela, Doce de Babilonia. Y recibió múltiples premios y
distinciones, como la Medalla de Oro al Mérito en el Trabajo en 2007, el Premio
Nacional de Periodismo, el Premio Latinoamericano de Humor Gráfico Quevedos en
2014 y el
doctorado honoris causa en
las universidades Miguel Hernández de Elche y Alcalá de Henares. En 2014 se
imprimió una colección de sellos con sus viñetas.
En los últimos
años Forges abrazó con entusiasmo Internet y las redes sociales. Era el
colaborador de EL PAÍS con más seguidores en Twitter, más de medio millón. En
ocasiones llamaba al teléfono de la mesa digital del periódico para corregir
errores o hacer sugerencias. Sus comunicaciones siempre concluían con un cálido
"aquí un amigo".
En una
entrevista con motivo del 40 aniversario de EL PAÍS dejó claro su fe en el
progreso tecnológico. “Todas las generaciones nos creemos que somos
importantísimas para la inteligencia de la humanidad. Siempre tendemos a ver el
mundo desde nuestro punto de vista. Yo no me siento emigrado a una nueva
cultura, yo soy parte de esa nueva cultura. A mí la tecnología no me da miedo y
creo que es una de las ventajas que tenemos en la búsqueda de la libertad”.
Wednesday, February 14, 2018
STOP THE SCOURGE OF CORRUPTION
Concealed / Globalized / Illegal / Unpunished
The blog "Graphic Humor Necessary" as a tradition, summons graphic humorists, cartoonists, painters, photographers, illustrators, visual poets, designers, documentarists, all creators of total art, to participate in our 18th Call, " STOP THE SCOURGE OF CORRUPTION"
The blog "Graphic Humor Necessary", once again, fights for the noble causes of the conscious human being. This 18th Call refers to the globalized corruption in our planet, a scandalous crime that means a good profit for mass media and yellow press.
Countries have laws but corruption sees the loophole: tax evasion, smuggling, money and asset laundering in "tax havens" or “offshore investments” (Panama Papers; Switzerland; Andorra; Aruba and others) where we always see front men, fictitious companies and banks that play their part..
Therefore, these days corruption has become a serious economic, political and social problem, which is part of all the discussions in the agendas of national and international organizations. The fight against it has become an urgent task.
Our Blog “Graphic Humor Necessary” and its members hope that this Call will be useful not only for researchers and scholars working on the subject of corruption, but that it also becomes a great "conscious window" that activates the participation of the different sectors and communities of civil society, contributing to the reduction or control of corruption by being a true "social comptroller"
KEYWORDS:
Embezzlement / Crime, Corruption / Complaints / Front men / Tax Evasion / Smuggling / Money Laundering / Tax Havens / Briefcase Companies / Transparency / Bribery / Theft / Extradition / Speculation / Fraud / Defalcation / Dishonesty
Bases
1.Shipments must be send by email to: humorgraficonecesario@gmail.
2.Each file must not exceed 3 Megabytes. These can be images in JPG, GIF animations, or MP4 videos (YouTube compatible)
3.The images may have been published previously (specify where) and / or preferably of recent creation.
4. The number of files or images, fluctuates, from one (1) to five (5) maximum for each participant
5. There will be no jury of selection, everything that is sent will be published, as long as the images refer specifically to the subject of the call: Corruption.
6. The Blog of Humorgraficonecesario, at the end of the Call will design a digital book with the material sent, which will be published on ISSUU.COM.
7. The new participants must send us their personal information, artistic name or signature, if they have one, and a mini-curriculum of maximum 800 characters without spaces.
8. Team organizer : Julio Carrión (Karry) (Perú), Eneko Las Heras (Venezuela), Manuel Loayza (Perú), Aníbal Ortizpozo (Chile), Emi Ramírez (Perú), Edmundo Vargas (Venezuela).
9. The Call will close on March 31, 2018.March 31, 2018
Monday, February 12, 2018
Puntadas sen fío - A gravata de Domingos Merino por Siro
Coñecémonos no Partido Socialista
Galego, quizais en 1973, e fixémonos amigos. A amizade de Domingos Merino
resultaba gratificante por ser persoa tan agradable de presenza como de trato. Conversador
áxil e ameno, falaba pouco nas asembleas porque prefería escoitar e reflexionar
antes de dar unha opinión, sempre exposta en ton humilde.
Nunca pensou ser
alcalde de A Coruña e estou certo de que aceptou a responsabilidade por
lealdade ao PSG e á coalición Unidade Galega, que tantas expectativas espertara
nun electorado disposto a apoiar unha alternativa galeguista. Na corporación
municipal había moitas , algúns con experiencia
política, outros no mundo empresarial e todos con títulos universitarios.
Domingos só era un viaxante de comercio e un excelente xogador de axedrez, que
varias veces estivera preto de se proclamar campión de España. Tamén era gay e non o ocultaba, pero da
corporación municipal só recordo un socialista atípico e histriónico
denigrándose ao atácalo -ás agachadas, naturalmente-, por este motivo. A certos
niveis España superara a homofobia do franquismo.
Merino quixo
inaugurar un novo xeito de gobernar baseado na ética e na proximidade á
cidadanía e, para facelo perceptible visualmente, deixou de usar gravata. O
malo foi cando recibiu protocolariamente ao almirante e este, ao velo sen
gravata, non entrou no despacho e marchou. Consciente do erro, o alcalde visitou
ao almirante vestindo gravata, pero a oposición aproveitou o incidente e foille
ao lombo. Porén, as críticas máis duras chegáronlle da prensa. Luis Caparros en
La Voz de Galicia e Bugallal en El Ideal Gallego encirráronse en descualificalo
por non levar gravata e eu púxenos nunha viñeta co alcalde, que facía o pregón
das festas da Cidade Vella e pedíalle á Virxe do Rosario: . Cabreáronse e Caparrós chamoume nun artigo
publicado na Voz e eu respondinlle que el tiña noutro
que publiquei no Ideal. Despois empecei a debuxar a Merino cunha enorme gravata
mentres tomaba o sol, en traxe de baño, na praia e ata cando estaba espido
baixo a ducha. O humor desactivou aquela ridícula bomba e deixouna no que era:
un simple fogo de artificio.
Despois veu o
problema da capitalidade e Domingos Merino, fiel ás forzas políticas que
representaba, non encabezou a protesta dos coruñeses, como probablemente desexaría,
e perdeu a alcaldía. A honestidade, a arma coa que atacara e se defendera, valeulle
para suicidarse políticamente.
Durante o seu mandato o concello aforrou trece
millóns de pesetas, reduciu á metade os gastos de gasolina dos coches oficiais,
contratou en dous millóns menos a limpeza dos colexios públicos, aforrou tres
millóns e medio nas festas e o Teresa Herrera deu dez millóns de beneficio. Por
certo, cando o alcalde chegou a pé á cea do Teresa Herrera, descubriu que o seu
coche fora utilizado por un funcionario municipal. Con gravata, claro.